Dagtrip Luxor vanuit Hurghada – alles wat je moet weten
Tijdens mijn vakantie in Hurghada – en mijn verblijf bij Sindbad Club – boekte ik bij Corendon (i.s.m. Flash Tour) een dagtrip Luxor. Daar moet je iets voor over hebben, want je zit wel 2 x 5 uur in de bus – 5 uur voor de heenreis én 5 uur voor de terugreis. In totaal is dat dus een busrit van 10 uur. Toch vliegt de tijd voorbij op zo’n dag.
En het leuke – bijkomende voordeel – is dat je met zo’n busrit óók de ontzagwekkende woestijn en het binnenland van Egypte te zien krijgt.
Bovendien is Luxor gewoonweg een prachtige plek die het bezoeken meer dan waard is. Ik betaalde 92 euro (als onderdeel van een pakketprijs, als losse excursie is het 104 euro) voor een dagtrip Luxor via Corendon i.s.m. Flash Tour in juni 2024.
Volgens veel mensen die ik op reis ontmoette is Luxor interessanter als dagtrip dan het bezoeken van de piramides van Gizeh in Caïro. Maar ik ken het verschil niet, want ik koos – voor nu – alleen voor de dagtrip Luxor.
In dit artikel neem ik je mee door de oudheden van het Egyptische Rijk.
Dagtrip Luxor vanuit Hurghada
Een dagtrip Luxor vanuit Hurghada neemt je mee op een rondreis door levende geschiedenis; langs een wereld vol tempels, farao’s en hiërogliefen. De overblijfselen van het Egyptische Rijk, ook wel het Oude Egypte genoemd.
Het Oude Egypte was een beschaving die rond 3300 v. Chr. is ontstaan langs de Nijl. Deze beschaving ging pas ten onder in 332 v. Chr., na de verovering van Egypte door Alexander de Grote.
Tips voor een dagtrip Luxor
Ik boekte in juni 2024 een excursie naar Luxor met Corendon i.s.m. Flash Tour. Het was op dat moment alleen in Hurghada al elke dag tussen de 35-40 graden, maar in het binnenland (Luxor) is het dan nog nét iets warmer. Geen probleem, wanneer je een bus met airco hebt. Maar zo nu en dan moet je toch de bus uit om een stuk te lopen.
Ik heb wat tips voor je verzameld die jouw dag in Luxor een stuk aangenamer maken.
Dus… wanneer je een dagtrip Luxor vanuit Hurghada geboekt hebt – of op het punt staat om dit te doen, houd dan rekening met het volgende:
- Drink voldoende water – vóóral in de zomer
- Neem zonnebrandcrème mee – vóóral in de zomer
- Neem iets van een hoedje, pet of paraplu mee tegen de zon – vóóral in de zomer
- Geef je telefoon NIET af aan bewakers die een foto voor je willen nemen – ze willen er geld voor
- Niets in Egypte is gratis, behalve de zon, dus neem NIETS aan van verkopers die je iets ‘gratis’ willen geven – ze willen er geld voor
- Heb je geen interesse in wat ze je op straat willen verkopen? Zeg met vertrouwen “La, Shukran” (“nee, bedankt”)
- En neem wat kleingeld voor fooien mee (voor de gids, buschauffeur, etc.)
Ps. Neem sowieso je portemonnee mee, want je krijgt in Luxor de kans om hele toffe souvenirs te kopen.
Dagtrip Luxor vanuit Hurghada
Om 04.30 uur stond de bus voor Sindbad Club Hurghada*. Na nog wat andere toeristen opgepikt te hebben reden we een uur later al midden in de ontzagwekkende woestijn. De buschauffeur scheurde met zo’n 130 kilometer over de geasfalteerde weg.
*Houd er vanwege de lange reistijd rekening mee dat je voor de excursie naar Luxor vroeg je bed uit moet.
Onze gids vertelde ons dat je in Egypte drie verschillende woestijnen hebt:
- De Sahara; aan de westkant van de Nijl
- De Arabische woestijn; aan de oostkant van de Nijl
- En de Sinaï woestijn; op het schiereiland grenzend aan Israël
We reden van Hurghada via Safaga en Qena naar Luxor. Onderweg maakten we een tussenstop bij een wegrestaurant. In de bus was het toiletgebruik gratis, maar aan het wegrestaurant moest je 0,50 cent per toiletbezoek betalen. Daar kreeg je trouwens wel iets meer ruimte en comfort voor terug dan zo’n wc-toilet ;).
Aan de wegkant, achter de bussen, stonden gesluierde vrouwen met ezels naast hen in de volle zon.
Sommige mensen maakten een foto van hun kind op een ezel en gaven de dame naast de ezel wat geld. Toen we onze weg weer vervolgden zwaaiden de gesluierde vrouwen ons gedag met een vriendelijke blik.
Daarna had ik even een emo-momentje: de gouden gloed van de zon en de ontzagwekkende woestijn zorgden bij mij voor een traantje in mijn ogen.
Na ongeveer 3,5 uur rijden werd het een stuk groener om ons heen. We reden op dat moment parallel aan de Nijl, naast een irrigatiekanaal dat ons naar Luxor leidde.
Het Egyptische leven langs de Nijl
Onze Nederlandstalige gids vertelde ons dat ongeveer maar 7% van het land in Egypte bewoonbaar is.
Het dagelijkse Egyptische leven speelt zich vooral af in Caïro; in steden en dorpen langs de Nijl, én aan de kust.
In Egypte rijden ze links op de weg, maar ze halen van alle kanten in. Op de weg langs de Nijl horen we een hoop getoeter. De gids legt uit dat toeteren in Egypte zo goed als een tweede taal is. Één keer toeteren betekent zoiets als “Hey, goedemorgen”, wat vaak beantwoord wordt met een snelle toeter terug. Twee keer toeteren betekent “Opzij, ik heb haast”. En lang aaneengesloten toeteren = frustratie. Eigenlijk best wel een universele taal dus, want in Nederland betekenen die dingen vrijwel hetzelfde. Zei het niet dat wij een boete van € 160,- krijgen voor “onnodig clafoxoneren” zodra de politie in de buurt is.
Het leven langs de Nijl is wat meer back to basic. Hier wonen hele families samen onder één dak. Elke man mag vier vrouwen hebben volgens het geloof. En één vrouw kan één tot zelfs elf(!) kinderen krijgen.
Overal langs de weg zie je huizen met onafgemaakte verdiepingen. Dat betekent dat deze verdieping voor de kinderen is zodra ze trouwen. Zo wonen er vaak drie tot zelfs vier generaties onder één dak.
De Egyptenaren langs de Nijl bouwen en versieren hun huizen zelf. Daarnaast werken ze vooral in de landbouw. Ze groeien en oogsten suikerbiet, tarwe, tomaten, (water)meloenen, et cetera.
De dag loopt van zonsopgang tot zonsondergang, maar het straatleven komt pas eind middag écht een beetje op gang – als de temperatuur weer wat afneemt.
Mannen hebben een dienstplicht van 18 t/m 21 jaar – als je gestudeerd hebt is dit echter korter. En met een klein beetje geluk hoef je helemaal geen dienstplicht in, maar dat komt zelden voor.
Bij de grensposten zitten dus vaak jonge mannen.
De leeftijd om auto te mogen rijden is hier overigens 15 jaar. En, ja: ook vrouwen rijden hier auto (in tegenstelling tot in islamistische landen, zoals in Afghanistan en in Saudi-Arabië bijvoorbeeld).
Luxor
Oostoever
Karnak Tempelcomplex (Tempel van Amon, Amen-Ra)
Toegangsprijs: 450 Egyptische pond - inbegrepen bij de dagtrip
Onze dagtrip Luxor begint aan de oostoever van de Nijl, bij het Karnak-tempelcomplex – ook wel de Luxor-tempel genoemd. Het is een gigantisch complex en één van de weinige bouwwerken die niet voor een farao of voor een koning is gebouwd, maar ter ere van de zonnegod Amon Ra. Vandaar ook de naam “Tempel van Amon”.
Het is het grootste religieuze bouwwerk ter wereld.
Alle opvolgende farao’s van het Nieuwe Rijk hebben aan de tempel doorgewerkt om verantwoording voor hun regime af te leggen. Daardoor is het in de loop van zo’n 1300 jaar steeds verder uitgebreid.
Amon Ra is de zonnegod en de God van de vruchtbaarheid in het polytheïsme (een godsdienst die in meerdere goden gelooft). Amon-Ra wordt in de Karnak-tempel als drie gedaanten afgebeeld:
- Met een ramshoofd
- Met een valkenkop en zonneschijf boven zijn hoofd
- Als krijger met zijn linkervoet voor
De hele Karnak-tempel zit vol met hiërogliefen en beeldhouwwerken die dit uitbeelden. Veel is ter ere van Amon-Ra, maar je vind er ook hiërogliefen en beelden ter ere van zijn vrouw Mut en hun zoon Chons.
En natuurlijk vind je er een scarabee (Khepri): een oud-Egyptisch siervoorwerp van de heilige pillenkever. De oude Egyptenaren zagen de scarabee als symbool van de creatieve krachten van de rijzende zon en als symbool van God.
Het verhaal gaat dat de “royal scarab”; de scarabee, in de Karnak-tempel op elk levensgebied geluk schenkt aan degenen die er zeven keer omheen lopen. Dus deed ik dat. Maar tegelijkertijd had ik geen idee wat ik moest wensen, want ik voelde me op dat moment al heel erg gelukkig.
Toen de gids vroeg wat ik gewenst had grapte ik: een leuke man en 11 kinderen. Haha. Of die wens uit is gekomen laat ik je nog weten ;).
Lunch
Na ons zinderend hete bezoek aan de Karnak-tempel, “Tempel van Amon” (de zon was overduidelijk sterk aanwezig – het was 45 graden) reden we door naar een buffetrestaurant om te lunchen. Het eten daar was heerlijk, met toetjes na. Voor de (fris)dranken en eventueel een ijsje achteraf moest apart betaald worden. Ik nam een Cola Zero. Het ijsje sloeg ik over.
Na die lunch liepen we richting de Nijl (5 minuutjes wandelen) waar een aantal kleine kleurrijke, kleine houten bootjes op ons wachtten.
Op weg naar de houten bootjes kwamen er allemaal kinderen op ons af. Ze wilden ons boekenleggers met onze naam erop in hiërogliefen verkopen. Deze kinderen zijn niet rijk, dus als je het leuk vindt geef ze dan wat geld. Ik gaf de kleinste 200 Egyptische pond en zijn ogen begonnen te stralen.
De Nijl overvaren
Vaartocht over de Nijl: 500 Egyptische pond - niet inbegrepen bij de dagtrip
In de bus richting Luxor gaf onze gids ons een keuze: gratis overvaren van de oostoever naar de westoever, of voor € 10,- extra een vaartocht van 30 minuten over de Nijl daaraan toevoegen. Die keuze was snel gemaakt voor mij en mijn medereizigers en we drukten de gids € 10,- per persoon in zijn handen.
Die vaartocht over de Nijl was dat ‘tientje’ 100% waard. Ik moest ook enorm lachen toen de Egyptische jongen aan het roer André Hazes Jr. uit de speakers knalde.
“Leef, alsof het je laatste dag is”
“Leef, alsof de morgen niet bestaat”
“Leef, alsof het nooit echt af is”
En “leef, pak alles wat je kan”
“En ga, aa, a, aa” 🎶
Luxor
Westoever
Kolossen van Memnon
Toegangsprijs: gratis - inbegrepen bij de dagtrip
Eenmaal aan de overkant van de oever is de eerste – en korte – busstop, die bij de kolossen van Memnon.
De kolossen van Memnon zijn twee 18-meter-hoge oude beelden, gemaakt van kwartsietzandsteen uit Caïro. De twee beelden moeten de farao Amenhotep III met zijn vrouw Tiye voorstellen. Het zijn de enige overblijfselen van een dodentempel waarvan onderzoekers vermoeden dat deze qua grootte concurreerde met de Karnak-tempel.
Waarom dan de naam “De kolossen van Memnon”?
Omdat, toen het rechter beeld door een aardbeving zwaar beschadigd werd… er iets merkwaardigs gebeurde.
Doordat de steen overdag opwarmde en ’s nachts afkoelde, gingen de beelden vreemde, zingende geluiden maken. De Grieken zochten de verklaring hiervoor in een legende. Memnon zou gedood zijn door Achilles en als beeld zijn teruggekeerd op aarde. Het zingende geluid wat het beeld maakte, werd geïnterpreteerd als de stem van Memnon die klaagde bij z’n overleden moeder.
Medinet Habu (tempel Ramses III)
Toegangsprijs: 200 Egyptische pond - inbegrepen bij de dagtrip
Medinet Haboe is een archeologische locatie op de westelijke oever van de Nijl. Dit ‘dorpje’ ligt tegenover Luxor, en is vooral bekend door de Grote Tempel van Ramses III.
Onze gids vertelde ons, dat de oude Egyptenaren met de bouw van een tempel voor hun farao begonnen op de tweede dag na de Kroning. De tempel is niét de begraafplaats van Ramses III, maar wél de plek waar hij gebalsemd en gemummificeerd is. Daarna is zijn lichaam overgebracht naar de Vallei der Koningen. Waar Ramses III in de Heilige berg begraven ligt met (wat we tot nu toe weten) 62 andere farao’s.
Aan de diepte van de hiërogliefen zou je kunnen zien hoeveel invloed een farao had gedurende zijn leven. De hiërogliefen in de tempel van Ramses III zijn bijzonder diep, dus hij moet vast veel invloed als farao hebben gehad. Bovendien zijn de kleuren van de hiërogliefen ontzettend mooi bewaard gebleven. Daar gebruikten de oude Egyptenaren een bepaald soort eiwit voor – is mij verteld. Misschien zoiets als eierschalen?
Hoe dan ook is Medinet Haboe een bijzonder mooie tempel die zeker het bezoeken waard is.
Vallei der Koningen
Toegangsprijs: 600 Egyptische pond
Hartje zomer is het hier schroeiend heet (zie video bovenaan dit artikel), maar God… wat is het prachtig!
Gelukkig hoef je die hele berg niet zelf op te wandelen. Bij de ingang staan er golfkarretjes op je te wachten. En met 45-50 graden is dat maar goed ook. Het is hier bovendien één en al droogte. Maar het golfkarretje bracht ons netjes naar de Vallei der Koningen. En daar daalde ik af in twee graven.
Andere tussenstops
Tijdens de dagtrip maakten we ook nog twee tussenstops in winkels waar we voorlichting kregen over hoe papyrus vroeger gemaakt werd – en hoe de Egyptenaren ditzelfde proces nu nog steeds gebruiken. Én we kregen voorlichting over hoe albast uit de berg gewonnen wordt.
Papyrus shop (Delta Papyrus)
Bij Delta Papyrus liet een medewerker ons zien hoe papyrus van de papyrusplant gemaakt wordt. Het begint met één stengel, waar repen uit gesneden worden. Die repen zijn ontzettend stevig. Die worden vervolgens geweekt in water – minimaal twee weken. Daarna moeten ze nog twee of meer weken drogen tussen katoenen bladen. Waarna ze eindelijk gebruikt worden voor Egyptische tekenkunst.
Er hingen twee meesterwerken die ik graag mee naar huis had genomen: 1. “De kalender”, en 2. “Het laatste oordeel”. Ik vond ze werkelijk waar prachtig. Maar, omdat ik veel op reis ben… en weer tijdelijk bij mijn ouders woon, kan ik ze bijna nergens kwijt. En dat vond ik zonde. Dus ik heb ze laten hangen. Mocht ik nog een keer in de buurt komen neem ik ze waarschijnlijk wél mee.
Overigens hadden ze in deze winkel ook glow-in-the-dark papyrustekeningen. Wow!
Albast winkel (Morssy Al Abaster Factory)
In Morssy Al Abaster Factory werd ons verteld hoe albast uit de berg gewonnen wordt.
Volgens Wikipedia kan de naam albast of albaster worden gebruikt voor verschijningsvormen van twee verschillende mineralen: gips en calciet (of seleniet). De hardheid van beide varianten vormt een belangrijk verschil. Gipsalbast is zo zacht dat het makkelijk met een vingernagel bekrast kan worden (hardheid 1,5 tot 2). Kalkalbast is bestand tegen vingernagels, maar kan wel met een mes worden bekrast (hardheid 3).
Er worden in ieder geval ontzettend mooie dingen van gemaakt.
En de oude Egyptenaren gebruikten alvast vroeger als lampen. Met een prachtig marmereffect.
Kort samengevat
Wanneer je vanuit Nederland 5 uur in een bus zit, rij je al snel door drie Europese landen met als eindpunt Parijs – bijvoorbeeld. In het buitenland is het daarentegen een stuk ‘gewoner’ om wat uurtjes achter elkaar te moeten reizen.
In Egypte is dit dus ook het geval. Buschauffeurs scheuren met 130 kilometer per uur over de – verrassend modern aangelegde – snelweg tussen Hurghada en Luxor. En wie naar de piramides van Gizeh in Caïro wilt zal zelfs een busreis van 6 uur moeten verduren. Hoewel… zo erg is het niet. Je hebt immers airco in de bus. En de bus die wij kregen was uiterst comfortabel. Met een wc en verfrissende drankjes aan boord.
Ik vond de bezienswaardigheden in Luxor 100% de moeite waard. Zo krijg je tenminste écht iets te zien van het oude Egypte / het Egyptische rijk. Hoe vaak krijg je die kans nu?
Het was ontzagwekkend om langs de immense zuilen en pilaren te mogen wandelen, die zo’n 5.000 jaar oud zijn. En het is bizar hoe goed sommige kleuren bewaard zijn gebleven!
Ik heb mijn ogen uitgekeken.
Ennnn… ik voelde me even “Mrs. Indiana Jones” tussen deze tempels. Had ik maar archeoloog geworden… dat had me hier ineens zó gaaf geleken.
Maar mijn avontuur eindigde na de dagtrip. Dus ik kan voorlopig alleen maar dromen van de volgende.
Ben jij weleens in Luxor geweest?
*Dit artikel is gebaseerd op mijn persoonlijke mening en/of ervaring en kan affiliate links bevatten naar diensten of producten die gerelateerd zijn aan de artikelen op deze website.